இந்தியாவின் மாவோயிஸ்டு அச்சுறுத்தல்: அமித்ஷாவின் 2026 இலக்கும் யதார்த்தமும்!

இந்தியாவில் மாவோயிஸ்டுகளின் அச்சுறுத்தல் நீண்ட காலமாகவே ஒரு குறிப்பிடத்தக்க உள்நாட்டுப் பாதுகாப்புப் பிரச்சினையாக இருந்து வருகிறது. குறிப்பாக மத்திய மற்றும் கிழக்கு மாநிலங்களில் “ரெட் காரிடர்” என்று அழைக்கப்படும் பகுதிகளில் இவர்களின் ஆதிக்கம் ஒரு காலத்தில் அச்சத்தை ஏற்படுத்தியது. இருப்பினும், கடந்த சில ஆண்டுகளில் மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளின் ஒருங்கிணைந்த முயற்சிகளால், மாவோயிஸ்டுகளின் தாக்கம் கணிசமாகக் குறைந்துள்ளது. இந்தச் சூழ்நிலையில், மத்திய உள்துறை அமைச்சர் அமித்ஷா, 2026 மார்ச் மாதத்திற்குள் இந்தியாவில் மாவோயிஸ்டு பயங்கரவாதத்தை முற்றிலும் ஒழித்துவிடுவோம் என்று வெளிப்படையாக அறிவித்திருப்பது, அரசின் உறுதியான நிலைப்பாட்டையும், நம்பிக்கையையும் பிரதிபலிக்கிறது. ஆனால், இந்த லட்சிய இலக்கு எவ்வளவு தூரம் சாத்தியம் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள, மாவோயிஸ்டுகளின் தற்போதைய நிலை, அரசின் நடவடிக்கைகள், மற்றும் எதிர்காலச் சவால்கள் ஆகியவற்றை ஆழமாக ஆராய வேண்டியது அவசியம்.

மாவோயிஸ்டுகளின் தற்போதைய ஊடுருவல் நிலை:

மாவோயிஸ்டுகள், ஒரு காலத்தில் சத்தீஸ்கர், ஜார்க்கண்ட், ஒடிசா, பீகார், மேற்கு வங்காளம், ஆந்திரப் பிரதேசம் மற்றும் மகாராஷ்டிராவின் குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் ஆழமாக வேரூன்றியிருந்தனர். குறிப்பாக சத்தீஸ்கரின் பஸ்தர் மற்றும் தந்தேவாடா போன்ற பழங்குடி மக்கள் வாழும் பகுதிகளில் அவர்களின் செல்வாக்கு அதிகமாக இருந்தது. ஆனால், தற்போதைய நிலவரப்படி, அவர்களின் புவியியல் பரவல் மற்றும் செயல்பாடுகள் கணிசமாகக் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

வன்முறைச் சம்பவங்களின் புள்ளிவிவரங்கள் இதை உறுதிப்படுத்துகின்றன. 2025 ஆம் ஆண்டின் முதல் ஐந்து மாதங்களில் மட்டும், சத்தீஸ்கரில் 209 மாவோயிஸ்டுகள் பாதுகாப்புப் படைகளால் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். இது 2024 ஆம் ஆண்டு முழுவதிலும் கொல்லப்பட்ட 219 மாவோயிஸ்டுகளின் எண்ணிக்கைக்கு கிட்டத்தட்ட சமம், இது பாதுகாப்புப் படைகளின் தீவிரமான நடவடிக்கைகளைக் காட்டுகிறது. ஒட்டுமொத்தமாக, 2023 இல் நாடு முழுவதும் 53 மாவோயிஸ்டுகள் மட்டுமே கொல்லப்பட்டுள்ளனர், இது முந்தைய ஆண்டுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சரிவு.

மாவோயிஸ்டுகளின் முக்கிய பலமாக இருந்த பழங்குடி மக்களின் வறுமை, வேலையின்மை மற்றும் அரசின் புறக்கணிப்பு போன்ற பிரச்சினைகளைப் பயன்படுத்தி ஆதரவு திரட்டும் அவர்களின் திறன், அரசின் வளர்ச்சித் திட்டங்களால் வலுவிழந்து வருகிறது. பாதுகாப்புப் படைகளிடமிருந்து திருடப்பட்ட ஆயுதங்கள் அல்லது உள்ளூர் ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்தும் அவர்களின் ஆயுத விநியோகமும், மேம்பட்ட புலனாய்வு மற்றும் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளால் பெருமளவில் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. மேலும், அமித்ஷாவின் கூற்றுப்படி, 2022 இல் மட்டும் 14 முக்கிய மாவோயிஸ்டுகள் கொல்லப்பட்டு, 590 பேர் சரணடைந்தோ அல்லது கைது செய்யப்பட்டோ உள்ளனர். இது மாவோயிஸ்டுகளின் தலைமை மற்றும் கட்டமைப்பில் ஏற்பட்டுள்ள பலவீனத்தைக் காட்டுகிறது. ஒரு காலத்தில் 15,000-20,000 ஆக இருந்த அவர்களின் ஆயுதமேந்திய எண்ணிக்கை தற்போது 5,000-7,000 ஆகக் குறைந்திருக்கலாம் என்று மதிப்பிடப்படுகிறது.

அரசின் முனைப்பான முயற்சிகள்:

மாவோயிஸ்டு அச்சுறுத்தலைக் கட்டுப்படுத்துவதில் மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் ஒரு பல்துறை அணுகுமுறையைப் பின்பற்றுகின்றன:

1. தீவிர பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள்: மத்திய ரிசர்வ் போலீஸ் படை (CRPF), எல்லை பாதுகாப்புப் படை (BSF) மற்றும் மாநில காவல்துறையின் ஒருங்கிணைந்த மற்றும் வலுவான செயல்பாடுகள் மாவோயிஸ்டு தளங்களை குறிவைத்து தாக்குகின்றன. “ஆபரேஷன் க்ரீன் ஹன்ட்” போன்ற பல்வேறு திட்டங்கள் மூலம் மாவோயிஸ்டு முகாம்கள் அழிக்கப்பட்டு வருகின்றன.
2. வளர்ச்சித் திட்டங்கள்: மாவோயிஸ்டு பாதிப்பு உள்ள பகுதிகளில் உள்கட்டமைப்பு மேம்பாடு, கல்வி, மருத்துவ வசதிகள் மற்றும் வேலைவாய்ப்பு திட்டங்களுக்கு அரசு அதிக முக்கியத்துவம் அளிக்கிறது. சாலைகள், மின்சாரம் மற்றும் தொலைத்தொடர்பு வசதிகளை மேம்படுத்துவதன் மூலம் பழங்குடி மக்களை மாவோயிஸ்டு செல்வாக்கிலிருந்து விடுவிக்க அரசு முயல்கிறது. இந்த வளர்ச்சி, பழங்குடி சமூகங்களின் வாழ்வாதாரத்தை மேம்படுத்தி, மாவோயிஸ்டுகளுக்கு ஆதரவு சேகரிக்கும் வாய்ப்பைக் குறைக்கிறது.
3. சரணடைவு மற்றும் மறுவாழ்வு: மாவோயிஸ்டுகளை சரணடைய ஊக்குவிக்க பல்வேறு மறுவாழ்வுத் திட்டங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இந்தத் திட்டங்கள், ஆயுதங்களை கைவிட்டு சமூகத்தில் இணைந்து வாழ விரும்பும் நபர்களுக்கு வாழ்வாதார வாய்ப்புகளை வழங்குகின்றன.

அமித்ஷாவின் 2026 இலக்கு சாத்தியமா?

அமித்ஷாவின் 2026 இலக்கு ஒரு லட்சியமானதாகும். இது சாத்தியமா என்பது பல காரணிகளைப் பொறுத்தது:

சாதகமான காரணிகள்:

• வெற்றிகரமான முந்தைய பதிவுகள்: கடந்த சில ஆண்டுகளில் மாவோயிஸ்டு தாக்குதல்கள் மற்றும் அவர்களின் செல்வாக்கு குறைந்துள்ளது என்பது அரசின் உத்திகள் பலனளிக்கின்றன என்பதற்கான ஒரு வலுவான அறிகுறி.
• தொழில்நுட்ப மேம்பாடு: ட்ரோன்கள், செயற்கைக்கோள் கண்காணிப்பு மற்றும் மேம்பட்ட புலனாய்வுத் தொழில்நுட்பங்கள் மாவோயிஸ்டு நடவடிக்கைகளைக் கண்டறிந்து கட்டுப்படுத்துவதில் பெரும் பங்காற்றுகின்றன.
• ஆதரவு குறைவு: பழங்குடி மக்களிடையே மாவோயிஸ்டுகளின் ஆதரவு குறைந்து வருவது, அவர்களின் ஆள்சேர்ப்பு மற்றும் நிதி ஆதாரங்களை பலவீனப்படுத்துகிறது.

சவால்கள்:

• வேரூன்றிய சமூகப் பிரச்சினைகள்: மாவோயிஸ்டு இயக்கம் பெரும்பாலும் வறுமை, சமத்துவமின்மை மற்றும் பழங்குடி மக்களின் உரிமைகள் மறுக்கப்படுதல் போன்ற சமூகப் பிரச்சினைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்தப் பிரச்சினைகளை முழுமையாகத் தீர்க்காமல், மாவோயிஸ்டு இயக்கத்தை முற்றிலும் ஒழிப்பது சவாலானது.
• புவியியல் சிக்கல்கள்: அடர்ந்த காட்டுப் பகுதிகள் மற்றும் மலைப்பாங்கான இடங்கள் மாவோயிஸ்டுகளுக்கு மறைவிடங்களாகத் தொடர்கின்றன. இது பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளை சிக்கலாக்குகிறது.
• மனித உரிமை கவலைகள்: பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளின் போது சில சமயங்களில் பழங்குடி மக்கள் பாதிக்கப்படுவதாக குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்துள்ளன. இது மாவோயிஸ்டுகளுக்கு மறைமுக ஆதரவை அளிக்கும் வாய்ப்புள்ளது. இது அரசால் கவனமாக கையாளப்பட வேண்டும்.

மதிப்பீடு:

அமித்ஷாவின் 2026 இலக்கு, ஒருவேளை மாவோயிஸ்டு இயக்கத்தின் இராணுவ பலத்தை கணிசமாகக் குறைத்து, அவர்களின் செயல்பாடுகளை மிகக் குறைந்த அளவிற்கு கட்டுப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருக்கலாம். மாவோயிஸ்டு இயக்கத்தை முழுமையாக ஒழிப்பது சாத்தியமாக இருந்தாலும், அவர்களின் சித்தாந்தம் சில பகுதிகளில் இன்னும் ஒரு மறைமுகமான செல்வாக்கைச் செலுத்தலாம்.

அரசின் வளர்ச்சித் திட்டங்கள் மற்றும் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் ஒருங்கிணைந்து செயல்பட்டால், மாவோயிஸ்டு பிரச்சினையை பெருமளவு கட்டுப்படுத்த முடியும். இது வெறும் இராணுவ நடவடிக்கைகளால் மட்டும் சாத்தியமில்லை; சமூக-பொருளாதார மேம்பாடு, உள்ளூர் மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெறுதல், மற்றும் அடிப்படைப் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பது ஆகியவை நீண்டகால வெற்றிக்கு அவசியமானவை. மாவோயிஸ்டு இயக்கத்தை இராணுவ ரீதியாக பலவீனப்படுத்துவது ஒரு விஷயம் என்றாலும், அவர்களின் சித்தாந்தத்தை முற்றிலும் ஒழிப்பது ஒரு நீண்டகால சமூக மற்றும் பொருளாதார முயற்சியாக இருக்கும்.

முடிவுரை:

இந்தியாவில் மாவோயிஸ்டுகளின் ஊடுருவல் குறைந்து வருகிறது என்பது ஒரு நேர்மறையான போக்கு. அமித்ஷாவின் 2026 இலக்கு லட்சியமானது, அதை அடைவதற்கு தொடர்ச்சியான பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள், தடையற்ற வளர்ச்சித் திட்டங்கள், மற்றும் பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகளில் சமூக நல்லிணக்கத்தை உருவாக்குதல் ஆகியவை தேவை. இது ஒரு சவாலான பணி என்றாலும், அரசின் தற்போதைய வேகமும், ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையும், இந்த இலக்கை எட்டுவதற்கான நம்பிக்கையைத் தருகிறது. இருப்பினும், உண்மையான வெற்றி என்பது, ஆயுதப் போராட்டத்தை முடிவுக்குக் கொண்டு வருவது மட்டுமல்லாமல், மாவோயிசம் தோன்ற காரணமான சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளை முற்றிலுமாக அகற்றுவதில்தான் உள்ளது.

பரமேஷ்வரன்