பெண்களும், டிஜிட்டல் மீடியாவும்: உறவுகளின் உருமாற்றம் – ஒரு கசக்கும் நிஜம்!
சமூக வலைத்தளங்களின் வருகைக்குப் பின், மனித உறவுகளின் வடிவம் தலைகீழாக மாறிவிட்ட ஒரு தீவிரமான காலகட்டத்தில் நாம் இருக்கிறோம். நண்பர்களுடனான சமீபத்திய விவாதங்களில் எழுப்பப்பட்ட பல கேள்விகள், இன்று குடும்ப அமைப்புகள் எதிர்கொள்ளும் மிகப் பெரிய உளவியல் மற்றும் சமூகச் சிக்கல்களை அப்பட்டமாகக் காட்டுகின்றன. ஆண்களும், பெண்களும் மிக எளிதாகத் தொடர்பு கொள்ளும் டிஜிட்டல் உலகில், பாரம்பரிய உறவுகள் உருக்குலைவதை நாம் எவ்வாறு எதிர்கொள்வது?
டிஜிட்டல் வசந்தமும், உணர்வுச் சுரண்டலும்
நமது சமூக அமைப்பில், பெண்களின் உழைப்பு ‘புனிதமானது’ என்ற போர்வையில் அங்கீகாரமின்றிச் சுரண்டப்படுவதும், ஆண்களுக்கு பாலியல் மற்றும் உணர்வுபூர்வமான ‘வறட்சி’ நிலவுவதும் நிஜம். வீட்டிற்குள் சலிப்படைந்த வாழ்க்கையை எதிர்கொள்ளும் பெண்கள், குடும்பத்தில் கொண்டாடப்படாதபோது, வெளியே ஈர்ப்பைத் தேடுகிறார்கள். இதற்குக் கச்சிதமாகத் துணை நிற்கிறது டிஜிட்டல் மீடியா.
சாதாரண ஆண்களுக்கு இது ஒரு வரப்பிரசாதம். எளிதான தொடர்பு வசதியுடன், தங்களின் வேட்டையாடும் எண்ணத்தை சமூக ஊடகங்களில் பூர்த்தி செய்துகொள்ள முடிகிறது. ஆரம்பத்தில், ‘தேவதை’, ‘அழகி’ போன்ற கவிதை வார்த்தைகளில் பூரித்துப் போன பெண்களுக்கு, இப்போது அதன் உண்மை புரியத் தொடங்கியுள்ளது. ஒரு கவிதையை இருபது பேருக்கு ‘காப்பி-பேஸ்ட்’ செய்யும் ‘கிளிப்பிசுகள்’ அதிகம் இருப்பதை உணர்ந்து, உணர்ச்சிப் பூச்சிகளை (பட்டாம்பூச்சிகளை) நசுக்கி கரப்பான் பூச்சியாக்கிவிட்ட பக்குவம் இன்று பலருக்கும் வந்துள்ளது. இது வெறும் நகைச்சுவை அல்ல; டிஜிட்டல் உறவுகளின் போலித்தனம் குறித்த ஒரு கசப்பான தெளிவு.

மோக முள் முதல் மாஸ்லோ பிரமிடு வரை
‘எல்லாம் இதுக்குத்தானே’ என்று ஒரு காலத்தில் நாவலில் கேட்கப்பட்ட மோக முள்ளின் கேள்வி, இன்று வாட்ஸ் அப் உறவுகளின் அடிப்படை நோக்கமாக மாறிவிட்டது நிஜம். இந்தக் கிளுகிளுப்பான உறவுகளை எப்படி எதிர்கொள்வது? என்பதே மில்லியன் டாலர் கேள்வி.
உண்மை என்னவென்றால், எந்தவொரு திருமணம் தாண்டிய உறவும், அது டிஜிட்டல் தளமாக இருந்தாலும், உணர்வுபூர்வமான அல்லது உடல்ரீதியான மகிழ்ச்சியின் காலம் மிகக் குறுகியதே (Joy is short-lived). உணர்வுபூர்வமான மற்றும் உடல்ரீதியான தேவைகள் பூர்த்தி செய்யப்படாத வரை, மனித மனத்தில் ஒருவிதமான மன அழுத்தம் (Stress) மற்றும் வறட்சி (Barrenness) நீடிக்கும்.
பிரபல உளவியல் நிபுணர் மாஸ்லோவின் ‘தேவைகளின் பிரமிடு’ (Maslow’s Hierarchy of Needs) இந்த அடிப்படை உண்மையைத்தான் விளக்குகிறது. உணவு, உடை, உறைவிடம், பாதுகாப்பு மற்றும் பாலியல் (Sex/Reproduction) ஆகியவைதான் மனிதனின் அடிப்படைத் தேவைகள். இவை பூர்த்தி அடையாதவரை, அடுத்தகட்ட முன்னேற்றம் என்பது சாத்தியமற்றது. இனப்பெருக்கம் என்பது உணவு அல்லது உறங்குவது போல ஒரு அடிப்படை உயிரியல் மற்றும் உளவியல் தேவை என்பதை நாம் உணர வேண்டும். இந்த அடிப்படை வறட்சி மற்றும் இயற்கையான ‘பாலி காமி’ (பல துணைகளை தேடும்) உணர்வுதான் டிஜிட்டல் உறவுகளைத் தூண்டுகிறது.
நிலைக்காத டிஜிட்டல் உறவுகளும், தவிர்க்க முடியாத எதிர்காலமும்
வாட்ஸ் அப் உறவுகள் என்பது வெறும் ஒரு கிளுகிளுப்புக்கு மட்டுமே. அது ஒரு நிரந்தர உறவாக நிலைக்கவே நிலைக்காது. அதில் வரும் குழப்பங்கள், பொறாமை, சந்தேகம், தொடர்ந்து குறை சொல்லும் மனப்பான்மை போன்றவை அந்த உறவைத் தொடர விடாமல் அதைக் கலைத்துப் போட்டுவிடும். துணைகள் சிறிது காலம் காத்திருந்தால் போதும், இந்த டிஜிட்டல் நாடகங்கள் தானாகவே முடிவுக்கு வந்துவிடும்.
ஆனால், இந்தக் காத்திருப்பு ஒருபுறம் இருக்க, நாம் அனைவரும் உணர்வுபூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டிய ஒரு நிஜம் உள்ளது: வருங்காலத்தில் இதுவே ‘சாதாரணமானதாக’ (New Normal) மாறப்போகிறது என பட்சி சகுனம் சொல்கிறது.
ஏனெனில், நமது சமுதாயம் குடும்ப அமைப்பை உடைக்கவோ, விவாகரத்தை எளிதாக ஏற்றுக்கொள்ளவோ துணியாது. குடும்பம் என்பது நமது குழந்தைகளுக்கு ஒரு பாதுகாப்பு வளையம். எனவே, திருமண பந்தம் அதன் பாரம்பரிய வடிவத்தில் அப்படியே நீடிக்கும். அதேசமயம், அடிப்படைத் தேவைகள் பூர்த்தியாகாத அல்லது சலிப்படைந்த மனிதர்கள், உணர்வுபூர்வமான மற்றும் பாலியல் ரீதியான தனிமையைப் போக்க டிஜிட்டல் உறவுகளிலோ அல்லது வேறு வழிகளிலோ ஆறுதல் தேடுவார்கள்.
இந்தச் சிக்கலை எதிர்கொள்ள நாம் செய்ய வேண்டியது:
- பாலியல் சுகாதாரக் கல்வி: பாலியல் தேவைகள், அதன் மனநலத் தாக்கம் குறித்து வெளிப்படையான உரையாடலைத் தொடங்க வேண்டும்.
- செக்ஸ் டாய்ஸ் பரவலாக்கம்: இந்தியாவில் செக்ஸ் டாய்ஸ் விற்பனை மற்றும் அதற்கான கவுன்சலிங்கை மருத்துவ ரீதியில் அணுகி, மக்களின் அடிப்படைத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யப் பரவலாக்க வேண்டும். (தனியறை இல்லாததால் தயங்கும் ஆணோ, துணிச்சலாக ஆர்டர் செய்யும் பெண்ணோ – இருவருக்கும் ஒரு தீர்வு அவசியம்).
- உறவில் நெருக்கத்தை உறுதி செய்தல்: கவுன்சிலர்கள், உறவில் இண்டிமசி (Intimacy) உள்ளதா என்பதைக் கண்டறிந்து, அடிப்படை உளவியல் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்த பின்னரே அடுத்தகட்ட ஆலோசனைகளுக்குச் செல்ல வேண்டும்.
இது கசக்கும் நிஜமாக இருந்தாலும், இதை ஏற்றுக்கொள்வதும், நமது பாரம்பரிய அமைப்பை உடைக்காமல் தனிமனிதத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யப் புதிய, நடைமுறைச் சாத்தியமான வழிகளைத் தேடுவதுமே, டிஜிட்டல் உலகின் சவால்களைச் சமாளிக்கும் புத்திசாலித்தனமான அணுகுமுறையாகும்.


