தமிழரின் சுவை நரம்புகள் – ஒரு கார்பரேட் சதி: மரபணுவைச் சிதைக்கும் உணவுப் போர்!
தமிழகத்தின் மூலைமுடுக்குகளில் எல்லாம் சுற்றிய ஒரு நண்பர் கண்டறிந்த ஒரு கசப்பான உண்மை, இன்று ஒட்டுமொத்த தமிழ்ச்சமூகத்தின் உடல்நலம் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் எதிர்காலத்தை கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது. அது வேறொன்றும் இல்லை; எங்கு நோக்கிலும் பெருகிவிட்ட அந்நிய உணவு வணிகமும், சுவை எனும் நஞ்சும் தான்.
விஞ்ஞான வளர்ச்சியையும், தகவல் பரிமாற்றத்தின் வேகத்தையும் பெருமை பேசும் நாம், நமது உணவுப் பழக்கவழக்கங்களில் ஏற்பட்டுள்ள ஆபத்தான மாற்றத்தைப் பற்றிப் பேச மறுக்கிறோம். இது வெறும் உணவுப் பழக்கச் சீரழிவு அல்ல; இது தமிழர்களின் மரபணுவைச் சிதைக்கும் ஒரு பெரும் போர் என்பதை உணர வேண்டும்.
1. உணவு என்ற பெயரில் நடக்கும் வணிக ஆக்கிரமிப்பு
தமிழகம் இன்று முழுமையாக ‘உணவுப் பெரும் வணிகமாக’ வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. மக்கள் எல்லா நேரத்திலும் எதையாவது தின்று கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்ற பேராசை சந்தையில் விதைக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் ஆச்சரியம் என்னவென்றால், நமது பாரம்பரிய, ஆரோக்கியமான உணவுகள் ஏளனப் பொருளாகப் பார்க்கப்படுவதுதான்.
- பழக்கமான உணவின் மீது ஏளனம்: நம் பாரம்பரிய உணவுகளான சோறு, இட்லி, தோசை, பொங்கல், உப்புமா போன்ற உணவு வகைகளைக் காணும் உணவகங்கள் குறைந்துவிட்டன. அவை ‘அவுட் டேடட்’ ஆகிவிட்டன என்று புறக்கணிக்கப்படுகின்றன.
- இரவு உணவு மாறியது: இரவு உணவில் சோற்றுக்கு வேலையில்லை. ரொட்டி வகைகளும், விதவிதமான கறி வகைகளும் மட்டுமே பிரதானமாகப் பரிமாறப்படுகின்றன.
- மதிய உணவில் ஆதிக்கம்: மதிய உணவில் கூடச் சோற்றை விட, பிரியாணி வகைகள், 99 வகைப் பரோட்டாக்கள் போன்ற சுவைமிகுந்த, ஆனால் அதிக கொழுப்பு நிறைந்த உணவுகளின் ஆதிக்கம் தலைதூக்குகிறது.
- காலை உணவுக்கான அச்சுறுத்தல்: தற்போது காலை உணவு மட்டுமே ஓரளவுக்குப் பாரம்பரியத்தை ஒட்டி இருக்கிறது. ஆனால், தொலைக்காட்சி விளம்பரங்களின் மூலம் ஓட்ஸ், பர்கர், சாண்ட்விச், நூடுல்ஸ், பாஸ்தா போன்ற அந்நிய காலை உணவுகள் நம் வீட்டிற்குள் நுழையத் தயாராகிக்கொண்டிருக்கின்றன.
2. சுவை என்னும் மாயை: டால்டாவும், கடினமற்ற உணவும்
தமிழகத்தில் புதிதாகப் பெருகியுள்ள உணவகங்கள் மற்றும் பேக்கரிகளில் விற்கப்படும் உணவுகளில், ‘சுவை’ என்பது பழைய சுவை அல்ல.
- கெமிக்கல் கலப்புகள்: உணவின் சுவையை அதிகரிக்க, நீண்ட காலம் கெடாமல் இருக்க, அதிகப்படியான டால்டா, வனஸ்பதி மற்றும் சுவையூக்கிகள் (Flavours) கலக்கப்படுகின்றன.
- நாக்கில் கரைய வேண்டும்: பேக்கரித் தொழிலின் எழுதப்படாத விதி, “ஊரில் எவனுக்கும் பல் இல்லை, கடிக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.” என்பதே. கடினமாகக் கடித்து உண்ணும் பாரம்பரியத் தின்பண்டங்கள் விற்பனையில் இல்லை. அதிக இனிப்பு கலந்த, வாயில் வைத்தவுடன் கரையும் கேக்குகள், ஐஸ்கிரீம் வகைகள் மட்டுமே பெருமளவு பெருகிவிட்டது.
- விசித்திரப் பரிமாற்றங்கள்: ஐஸ்கிரீமைக் கூடப் பொரிப்பது, ‘சிஸ்லர்’ (Sizzler) எனப்படும் நெருப்புக் கல்லில் ஐஸ்கிரீமைப் பரிமாறுவது போன்ற விசித்திரப் போக்குகள், உணவை ஒரு ‘அனுபவமாக’ (Experience) மாற்றி, நமது பாரம்பரிய ரசனையைச் சிதைக்கின்றன.
இனிப்பு வகை உணவுகள் பெருகியதன் விளைவு என்ன? ஊரெங்கும் பல் மருத்துவமனைகளும் பெருகி, வணிகம் காக்கப்பட்டுவிட்டது.
3. டிஜிட்டல் ஊட்டுதல் மற்றும் பெரு வணிகத்தின் சதி
இந்த உணவு ஆக்கிரமிப்புக்கு அடிப்படைக் காரணம், சில பெரு நிறுவனங்களின் வணிகத் தந்திரமும், நவீன காலத்தின் வசதிகளும்தான்.
- வட இந்தியத் தின்பண்டங்களின் ஆதிக்கம்: முன்பு அண்ணாச்சி கடைகள் மற்றும் பாய் கடைகளில் தமிழ்நாட்டுத் தின்பண்டங்கள் விற்கப்பட்டன. இப்போது, பெரும்பாலும் ஹல்திராம்ஸ் (Haldiram’s) போன்ற வட இந்திய நிறுவனங்களின் பாக்கெட்டுகளே பெருமளவு விற்கப்படுகின்றன.
- டிமார்ட் போன்ற கடைகளின் பங்கு: ‘டிமார்ட்’ (D-Mart) போன்ற பெருங்கடைகள் குறைந்த விலைக்குப் பொருட்களை விற்க, அவை பெரு வணிக நிறுவனங்களின், நீண்ட ஆயுள் கொண்ட பொருட்களை மட்டுமே பெருமளவில் கொள்முதல் செய்கின்றன. இதனால், உள்ளூர் தயாரிப்புகள் மற்றும் பாரம்பரிய உணவுகள் காணாமல் போகின்றன.
- கண்களால் உண்ணும் பழக்கம்: உணவை மக்கள் முதலில் கண்களால் உண்கிறார்கள். அழகிய வடிவமைப்பு, நாகரிகத் தோற்றம், அதிகப்படியான நிறம் என கவர்ச்சியால் ஈர்க்கப்பட்டு கண்டதையெல்லாம் வாங்குகிறார்கள்.
- தூதுணவு (Delivery Food) கலாச்சாரம்: முன்பெல்லாம் வெளியே சென்று உணவருந்துவது அத்தி பூத்ததுபோல நடக்கும். இப்போது ஸ்விக்கி (Swiggy), ஸொமாட்டோ (Zomato) போன்ற தூதுணவு செயலிகள் பட்டிதொட்டி வரை நுழைந்து, எந்த நேரத்திலும் ‘ஆர்டர்’ செய்தால் போதும் என்ற நிலையை உருவாக்கிவிட்டன.
இங்குப் பசி பேசப்படுவதில்லை; ருசி மட்டுமே பேசப்படுகிறது.
4. மரபணுச் சிதைவின் போர்
உணவு என்பது ஒரு நிலப்பகுதியின் சூழலுக்கும், அங்கு வாழும் மக்களின் மரபணு அமைப்புக்கும் ஏற்றபடி காலம்காலமாக உருவாக்கப்பட்ட அறிவியல். உலகில் உள்ள அனைத்து வகை உணவுகளையும், நிலச் சூழலைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், அனைத்து இடங்களுக்கும் கொண்டு வந்து குவிப்பது, மனிதர்களின் ஆரோக்கியமான மரபணுச் சங்கிலியைச் சிதைக்கும் பெரும் போராகும்.
அறுசுவை உணவு கூட அடுத்த நாள் மலம் ஆகிவிடும் என்று நடிகர் கமல்ஹாசன் ஒரு பேட்டியில் கூறியதுபோல, நாம் இன்று உண்ணும் நச்சுச் சுவை நிறைந்த உணவுகள், நம் உடலுக்குள் சேமிக்கப்பட்டு, நாளடைவில் மெதுவாக நம்மைக் கொல்கின்றன.
எச்சரிக்கை: அடுத்த பத்து வருடங்களில் நிகழவிருப்பது!
மொழிக்கு வந்த அந்நியச் சொற்களைப் போல, அந்நிய உணவுகளால் தமிழ் இனம் மெதுவாக அழிந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை ஒவ்வொரு தமிழரும் உணர வேண்டும்.
நாம் இந்தச் ‘சுவை எனும் நஞ்சிலிருந்து’ வெளியேறி, ‘பசி எனும் இயல்புக்கு’ மருந்திடும் தமிழர் உணவு வகைகளுக்குத் திரும்ப வேண்டும். பாரம்பரிய உணவு வகைகளை ஏளனப் பொருளாகப் பார்க்காமல், அவற்றை உயர்வாகப் பார்க்கத் தொடங்க வேண்டும்.
இல்லையெனில், எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்:
- அடுத்த பத்து வருடங்களில் ஊரெங்கும் புற்றுநோய் மருத்துவமனைகளும், நீரிழிவு (சர்க்கரை) மையங்களும் பெருகிவிடும்.
- இளம் வயதில் மரணம், உடல் பருமனால் அவதிப்படும் குழந்தைகள், மாரடைப்பு போன்ற நோய்கள் தமிழகத்தில் தலைவிரித்தாடும்.
தமிழினத்தின் எதிர்காலத்தை, நம் சுவை நரம்புகளின் ஆசைக்குக் காவுகொடுக்காமல், அறிவுக் கண்களால் கண்டு, தமிழர் உணவு முறைக்குத் திரும்புவதே இப்போதைய அவசரத் தேவையாகும்.
டாக்டர். ரமாபிரபா
