சர்.தாமஸ் மன்றோ நினைவு தினமின்று!

சென்னை அண்ணா சாலையில் உள்ள தீவுத்திடல் அருகே, கம்பீரமாக குதிரையின் மீது அமர்ந்திருக்கும் அந்த 40 அடி உயரச் சிலை, ஒரு அசாத்தியமான ஆளுமையைப் பறைசாற்றுகிறது – அவர் சர் தாமஸ் மன்றோ. 1761 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 27 ஆம் தேதி ஸ்காட்லாந்து நாட்டின் கிளாஸ்கோ நகரில் பிறந்த மன்றோ, தனது 20வது வயதில் ஒரு போர் வீரனாக 1780 ஆம் ஆண்டு சென்னை கடற்கரையில் வந்திறங்கினார். இந்தியாவை அடிமைப்படுத்தி ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த பிரித்தானிய கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் சார்பில், அன்றைய மதராஸ் மாகாணத்தில் காலாட்படைப் பிரிவின் அலுவலராகப் பணியாற்ற வந்த அவரது பயணம், இந்திய வரலாற்றில் ஒரு நீங்கா அத்தியாயத்தைப் படைத்தது. ஆம்.. ராணுவத்திலிருந்து நிர்வாகப் பணிக்கு மாறி, உதவி கலெக்டர், கலெக்டர், சட்டக் கமிஷன் தலைவர், ராஜதானியின் கவர்னர் போன்ற பதவிகளை வகித்தவர்.கவர்னர் பதவியிலிருந்து ராஜினாமா செய்த அவர், தன் தாய்நாட்டிற்குத் திரும்பும் முன், தான் கலெக்டராயிருந்து நேசித்த கடப்பா மாவட்டத்தைப் பார்த்துவிட்டு வர விரும்பினார். காலரா பரவியிருந்த அந்த ஜில்லாவில் நிவாரணப் பணிகள் நடைபெறுவதைப் பார்க்க எண்ணிச் சென்ற அவரை அங்கே காலரா தாக்கி, இதே ஜூலை 6ம் (1827) நாளில் இறந்து போனார்.

ஒரு கவர்னரின் அசாத்தியப் பயணம்:

முன்னரே குறிப்பிட்டது போல் அலுவல் பணிக்கு வந்தவர் ராணுவம், பின்னர் நிர்வாகப் பணிக்கு மாறிய சர் தாமஸ் மன்றோ, உதவி கலெக்டர், கலெக்டர், சட்டக் கமிஷன் தலைவர், இறுதியாக மதராஸ் ராஜதானியின் கவர்னர் போன்ற உயரிய பதவிகளை வகித்தார். சுமார் 40 ஆண்டுகள் தென்னிந்தியாவில் பணியாற்றிய அவர், தனது அசாதாரணத் திறமையினாலும், அர்ப்பணிப்பு உணர்வினாலும் மக்களின் அன்பைப் பெற்றார். அவருக்கு கவர்னர் ஜெனரல் பதவி உயர்வு வழங்க பிரித்தானிய அரசு விரும்பி இங்கிலாந்துக்கு அழைத்தபோதும்கூட, தனது பணி மீதான அர்ப்பணிப்பைக் கைவிடவில்லை.

தியாகத்தின் அடையாளம்: காலரா காலத்தில் அர்ப்பணிப்பு:

கவர்னர் பதவியிலிருந்து ராஜினாமா செய்த மன்றோ, தன் தாய்நாட்டிற்குத் திரும்பும் முன், தான் கலெக்டராயிருந்து நேசித்த கடப்பா மாவட்டத்தைப் பார்த்துவிட்டு வர விரும்பினார். துரதிர்ஷ்டவசமாக, அப்போது கடப்பா மற்றும் ராயலசீமா பகுதிகளில் கொடிய காலரா நோய் தொற்று பரவி, மக்கள் சிகிச்சை பலனின்றி மடிந்து கொண்டிருந்தனர். அரசு பணியாளர்கள் தங்கள் உயிருக்கு அஞ்சி பணியிடங்களை விட்டு வெளியேறினர்.

இத்தகைய இக்கட்டான சூழ்நிலையிலும், “ஆட்சியாளர்கள் மக்கள் பாதிக்கப்படும்போது அவர்களுக்கு நம்பிக்கை தரும் வகையில் பணியாற்ற வேண்டும்” என்ற தனது கோட்பாட்டை உறுதியாகப் பற்றிக்கொண்ட மன்றோ, “இப்போது அங்கு செல்வது உசிதமில்லை” என்று அதிகாரிகள் எச்சரித்ததையும் பொருட்படுத்தாமல், கடப்பா மாவட்டத்திற்கு சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்டார். அங்கு, பாலகொண்டா மலையின் இயற்கையை ரசித்தபடியே, தனது சுற்றுப்பயணத்தைத் தொடர்ந்தார். அங்கு அலுவல் வேலைகளைக் கவனித்ததோடு, காலராவால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு மனிதநேயத்துடன் உதவ அரசு ஊழியர்கள் பணியாற்றுகிறார்களா என்பதை உறுதி செய்ய, அனைத்து தடைகளையும் மீறி நேரடியாக களத்தில் இறங்கினார்.

ஜூலை 4 ஆம் தேதி கர்நூல் மாவட்டம் குத்திக்குச் சென்றபோது, அவரது படையில் சில சிப்பாய்களைக் காலரா தாக்கி, உயிரிழந்தனர். இரண்டு நாட்கள் கழித்து, 1827 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 6 ஆம் தேதி, பட்டிகொண்டா என்ற ஊரை அடைந்தபோது, காலையில் கூடாரங்கள் அமைத்து உணவு அருந்திய அவர், தனது உடல் நிலையில் மாறுதல் ஏற்படுவதை உணர்ந்தார். மருத்துவர் வந்து பரிசோதித்தபோது, அவருக்கும் காலரா தொற்றியிருப்பது தெரிய வந்தது. அன்று இரவு ஒன்பதரை மணிக்கு தாமஸ் மன்றோ என்ற மாமனிதர் காலமானார்.

அவரது மறைவுச் செய்தி மதராஸ் ராஜதானியில் காட்டுத் தீயாய்ப் பரவி சோகத்தை உண்டு பண்ணியது. கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி அரசின் மெத்தனத்தால் நிகழ்ந்த மன்றோவின் மரணம் நான்கு மாதங்கள் கழித்துதான் இங்கிலாந்திற்குத் தெரிந்தது. ஆந்திராவின் ராயலசீமா பகுதி மக்களை நெக்குருகச் செய்தது அவரது மரணம்.

மக்களின் மனதில் ‘மன்றோ ரிஷி’:

சர் தாமஸ் மன்றோவின் மனிதநேயப் பணியையும், தியாகத்தையும் பாராட்டி, மதராஸ் மாகாண மக்கள் நிதி திரட்டி, அவருக்கு நன்றி கடனாக ஒரு பிரம்மாண்டமான சிலையை இங்கிலாந்தில் உருவாக்கி, பின்னர் கப்பலில் கொண்டு வந்து சென்னை அண்ணா சாலையில் உள்ள தீவுத்திடலில் நிறுவினர். இந்தச் சிலை, ஒரு வெளிநாட்டு ஆட்சியாளராக இருந்தாலும், மக்களின் துயரத்தில் பங்கெடுத்து, தன்னுயிரையும் பொருட்படுத்தாமல் சேவை செய்த ஒருவரின் நினைவாக உயர்ந்து நிற்கிறது. நீண்ட காலம் வரை ராயலசீமா மக்களின் மனதில் அவர் பதிந்திருந்தார். ‘மன்றேலப்பா’ என்று பலர் தம் குழந்தைகளுக்குப் பெயர் வைத்தனர். ‘மன்றோ ரிஷி’ என்று அவர் பெயர் மக்களிடையே பரவியது. நாட்டுப்புறப் பாடல்கள் மன்றோவின் பெயரால் தெலுங்கிலும் தமிழிலும் பாடப்பட்டன. ஞானம் கிருஷ்ண ஐயர், ‘மன்றோ சாஹேப்’ என்று மன்றோவின் பெயரில் பாடல்கள் இயற்றினார் என்று தமிழ்த்தாத்தா உ.வே.சாமிநாத ஐயர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

ஆன்மீகப் பிணைப்பு:

மன்றோவின் பணிக்காலத்தில் இந்து கோயில்களின் மீதும், இந்துமத நம்பிக்கைகளின் மீதும் அவருக்கேற்பட்ட தொடர்புகள் சுவையானவை. மனதைத் தொடக்கூடியவை.

திருமலை (திருப்பதி): திருமலையில் உள்ள வெங்கடாசலபதிக்குத் தன் பெயரில் தினமும் அன்னம் படைத்திட மன்றோ ஏற்பாடு செய்தார். அது இன்றளவும் கடைபிடிக்கப்பட்டு வருகிறது. அவர் கோயிலுக்குக் காணிக்கையாக வழங்கிய கொப்பரையில்தான் இன்றும் பொங்கல் வடிக்கப்படுகிறது. ‘மன்றோ கங்கலம்’ என்றே அந்தக் கொப்பரைக்குப் பெயர்.
மந்திராலயம் ஸ்ரீ ராகவேந்திரர் சுவாமி: ஆந்திர மாநிலம் மந்திராலயத்திலுள்ள ஸ்ரீ ராகவேந்திரர் ஆலயத்துக்கு 17 ஆம் நூற்றாண்டில் அரசால் வழங்கப்பட்ட நிலத்தைத் திரும்ப எடுத்துக்கொள்ளும் பொறுப்பை மன்றோ நிறைவேற்ற கோயிலுக்குச் சென்றார். அங்கே மகானின் பிருந்தாவனத்தில் மன்றோவை ஸ்ரீ ராகவேந்திரரே எதிர்கொண்டார். ஆமாம், மன்றோவுக்கு அவர் காட்சி தந்ததோடு, அவருடன் பேசியும் மகிழ்வித்திருக்கிறார்! இதன் விளைவாக, நிலம் கோயிலுக்கே உரியதாக இருக்கட்டும் என்று முடிவு செய்து மேலிடத்துக்குத் தெரிவித்தார்.
சித்தூர் நரசிம்மசாமி கோயில்: சித்தூர் நரசிம்மசாமி கோயிலுக்கு நிவந்தமாக வழங்கப்பட்ட நிலம் முறையாகப் பயன்படுத்தப்படவில்லை என்ற புகாரின் அடிப்படையில் அந்தக் கோயில் அர்ச்சகரை மன்றோ விசாரித்தார். அர்ச்சகர் தான் எந்த மோசடியிலும் ஈடுபடவில்லை என்று மன்றாடித் தெரிவித்தார். அர்ச்சகரைப் பார்த்து மனம் இளகினாலும், புகாரை அலட்சியப்படுத்த அவர் விரும்பவில்லை. ஒருநாள் வெளியே போய்விட்டு வந்த மன்றோ தன் கூடாரத்திலிருந்து ஒரு வெள்ளை குதிரை மீது நரசிம்மசாமி வெளியேறி வேகமாகச் சென்றதைக் கண்டார். தனக்கு நரசிம்மசாமி தரிசனம் கொடுத்துத் தன் நடவடிக்கையை நிறுத்தச் சொல்கிறார் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு அப்படியே செய்தார்.

முடிவுரை:

66 வயதான சர் தாமஸ் மன்றோ, தனது வாழ்க்கையில் நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு மேல் தென்னிந்தியாவில், குறிப்பாகத் தமிழ்நாட்டில் கழித்தவர். தாய் நாட்டிற்குத் திரும்பி ஓய்வாக வாழ எண்ணியபோதும், இந்த மண் அவரை விடுவதாக இல்லை. இந்த மண்ணுக்கும் அவருக்குமிடையே ஒரு விதப் பாசப் போராட்டமே நடந்தது. இன்று, உலகம் கொடிய கொரோனா போன்ற நோய் தொற்றுகளால் ஆட்டிப்படைக்கப்படும் இந்த காலகட்டத்தில், சர் தாமஸ் மன்றோவின் நினைவு நாள் மேலும் முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. நோய்த்தொற்று காலங்களில் ஆட்சியாளர்களும், அரசு ஊழியர்களும் எவ்வாறு மக்களுக்கு நம்பிக்கை அளிக்கும் வகையில், தன்னலமற்ற சேவையில் ஈடுபட வேண்டும் என்பதற்கு அவர் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ்கிறார்.

அவரது வாழ்க்கை வரலாறு குறித்து ராஜாஜி, “என்னைச் சந்திக்க வரும் இளம் அதிகாரிகளிடமோ அல்லது அவர்கள் பயிற்சி பெறும் மையங்களில் பேசும்போதோ, சர். தாமஸ் மன்றோவின் வாழ்க்கை வரலாற்றைப் படியுங்கள். அவர் ஓர் ஆதர்ஷ ஆட்சியாளர்” என்று குறிப்பிடுவாராம். அவரது தியாகம், தலைமுறைகள் தாண்டியும் மனிதநேயத்திற்கும், சேவை மனப்பான்மைக்கும் ஒரு உத்வேகமாக அமைந்திருக்கிறது. சர் தாமஸ் மன்றோ, ஒரு பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளராக இருந்தாலும், இந்திய மக்களின் மனதிலும் வரலாற்றிலும் நீங்கா இடம் பிடித்த ஒரு மாமனிதர் என்பதில் ஐயமில்லை.

வாத்தீ அகஸ்தீஸ்வரன்