மாரடைப்பு ஏற்பட்டால் ..- உயிர்காக்கும் அவசர வழிகாட்டுதல்கள்!

மாரடைப்பு (இதய ரத்த நாள அடைப்பு) என்பது ஒரு உயிர்க்கொல்லி நிலை. சரியான நேரத்தில், துல்லியமான சிகிச்சை கிடைத்தால் மட்டுமே உயிரைக் காப்பாற்ற முடியும். மாரடைப்பு ஏற்பட்டவுடன் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது குறித்து சிவகங்கையைச் சேர்ந்த பொதுநல மருத்துவர் டாக்டர். அ.ப. ஃபரூக் அப்துல்லா மிக விரிவான மற்றும் தெளிவான விளக்கத்தை அளித்துள்ளார். அவரது வழிகாட்டுதல்களை இங்கு காண்போம்.

மாரடைப்பின் அறிகுறிகள் என்ன?

மாரடைப்பு ஏற்பட்டால் உடனடியாக அடையாளம் கண்டுகொள்வது அவசியம். பின்வரும் அறிகுறிகள் இருந்தால் மாரடைப்பாக இருக்கலாம்:

• தீவிரமான வலி: இடது பக்க நெஞ்சுப் பகுதி, மார்பின் மையப் பகுதி, தாடை, வயிற்றுப் பகுதி அல்லது இடது கையின் புஜம் ஆகியவற்றில் திடீரென, இதுவரை அனுபவித்திராத தீவிரமான வலி ஏற்படுதல்.
• வியர்வை: குப்பென வியர்த்துப்போதல்.
• செயல் திறன் குறைவு: உடல் சோர்வடைந்து, வழக்கமான செயல்களைச் செய்ய முடியாமல் போதல்.
• தலைச்சுற்றல்: தலை சுற்றல் ஏற்படுவது போல உணருதல்.
• இதயத் துடிப்பு மாற்றம்: இதயத்துடிப்பு அதிகரிப்பது போலவோ அல்லது குறைவது போலவோ உணருதல்.

இந்த அறிகுறிகள் ஏற்பட்டால், இதயத்திற்கு ஊட்டமளிக்கும் முக்கிய ரத்த நாளத்தில் திடீர் அடைப்பு ஏற்பட்டிருக்கலாம் என்று அர்த்தம்.

அடுத்தது என்ன செய்ய வேண்டும்? – முதலுதவி மாத்திரைகள்

மாரடைப்பு எனச் சந்தேகித்தவுடன், மருத்துவமனைக்குச் செல்வதற்கு முன், ‘லோடிங் டோஸ்’ எனப்படும் உயிர்காக்கும் முதலுதவி மாத்திரைகளை உட்கொள்ள வேண்டும்.

• ஆஸ்பிரின் (ASPIRIN): 300 மில்லிகிராம்
• க்ளோபிடோக்ரெல் (CLOPIDOGREL): 300 மில்லிகிராம் அல்லது டிக்கக்ரெலார் (TICAGRELOR): 180 மில்லிகிராம்
• அடோர்வாஸ்டாட்டின் (ATORVASTATIN): 80 மில்லிகிராம்

இந்த மாத்திரைகளை விழுங்க வேண்டும். ஒருவேளை மாரடைப்பு இல்லை என்பது பின்னர் தெரிந்தாலும், இந்த லோடிங் டோஸ் பெரிய அளவில் பாதகங்களை ஏற்படுத்தாது. ஆனால், மாரடைப்பாக இருக்கும் பட்சத்தில், இந்த மாத்திரைகள் உயிர்காக்கும் வகையில் செயல் பட்டு, விலைமதிப்பற்ற ‘கோல்டன் ஹவர்’ (Golden Hour) எனப்படும் பொன்னான நேரத்தை நீட்டிக்கும்.

முக்கிய குறிப்பு: இந்த மாத்திரைகளை உட்கொண்டதும் வீட்டில் படுத்துவிடாமல், உடனடியாக அடுத்த கட்ட சிகிச்சைக்காக மருத்துவமனைக்குச் செல்ல வேண்டும்.

மருத்துவமனைக்கு விரைதல் – ஈசிஜி மற்றும் பிற பரிசோதனைகள்

• மருத்துவமனைப் பயணம்: ஈசிஜி எடுக்க அருகில் உள்ள மருத்துவமனைக்கு உடனடியாகச் செல்ல வேண்டும். முடிந்த அளவு நடக்காமல், படுத்தவாறே இன்னொருவர் அழைத்துச் செல்வது நல்லது. இது இதயத்திற்கு ஏற்படும் கூடுதல் சிரமத்தைக் குறைக்கும்.
• ஈசிஜி (ECG): முதல் நடவடிக்கையாக ஈசிஜி எடுக்கப்படும். ஈசிஜி சாதாரணமாக இருந்தாலும், மாரடைப்பு இல்லை என்று உறுதியாகக் கூறிவிட முடியாது. சில நேரங்களில், ஈசிஜி மாற்றங்கள் இல்லாமல் மாரடைப்பு ஏற்படலாம் (Silent Heart Attack). மேலும், முதல் ஈசிஜி சாதாரணமாக இருந்து, சிறிது இடைவெளிக்குப் பிறகு எடுக்கும் ஈசிஜியில் மாற்றங்கள் தெரியலாம்.
• ட்ரோபோனின் (Troponin) பரிசோதனை: ஈசிஜி சாதாரணமாக இருந்தால், இதயத்தின் தசைகள் காயமடையும் போது வெளிப்படுத்தும் ட்ரோபோனின் நொதியைப் பரிசோதனை செய்ய வேண்டும். இதன் அளவு அதிகமாக இருந்தால் மாரடைப்பு உறுதியாகும்.
• அட்மிஷன்: மருத்துவர் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கச் சொன்னால், அட்மிட் ஆகி, அடுத்தடுத்த ஈசிஜிக்கள் மற்றும் ட்ரோபோனின் அளவுகளைக் கண்காணித்த பின்னரே வீட்டுக்குத் திரும்ப வேண்டும்.
• எக்கோகார்டியோகிராம் (Echocardiogram): ட்ரோபோனின் அளவுகளும் சாதாரணமாக இருந்து, அடுத்தடுத்த ஈசிஜிகளும் சாதாரணமாக இருந்தால், இதயத்தின் தசைகள் எவ்வாறு செயல்படுகின்றன என்பதை அறிய எக்கோகார்டியோகிராம் பரிசோதனை செய்யப்படும். எக்கோவும் சாதாரணமாக இருந்தால் கவலைப்படத் தேவையில்லை.

சிகிச்சை முறைகள்: தாமதம் உயிரைக் கொல்லும்!

ஈசிஜி அசாதாரணமாக இருந்து, அல்லது ட்ரோபோனின் அளவுகள் அதிகமாக இருந்தால், அது இதய ரத்த நாள அடைப்பு என்பதை உறுதி செய்து, உடனடியாக சிகிச்சை அளிக்க வேண்டும்.

• ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி (Angioplasty) மற்றும் ஸ்டென்ட்: மாரடைப்பு ஏற்பட்டவுடன், அடைப்பு ஏற்பட்ட பகுதியில் ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி செய்து, ஸ்டென்ட் (Stent) பொருத்துவது மிகச்சிறந்த சிகிச்சை முறையாகும். ஒரு மணிநேரத்திற்குள் இந்த வசதியுள்ள நவீன அரசு அல்லது தனியார் மருத்துவமனைக்கு விரைந்தால் சிறந்தது.
• த்ராம்போலைசிஸ் (Thrombolysis): ஒருவேளை ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி வசதியுள்ள மருத்துவமனை அருகில் இல்லை என்றால், மாரடைப்பு ஏற்பட்ட முதல் மூன்று மணிநேரங்களுக்குள் செய்யப்படும் த்ராம்போலைசிஸ் எனப்படும் ரத்தக் கட்டியை கரைக்கும் சிகிச்சை, ஆஞ்சியோபிளாஸ்டிக்கு ஒப்பானது. இந்தச் சிகிச்சை அனைத்து அரசு மருத்துவக் கல்லூரிகளிலும், தனியார் பன்னோக்கு மருத்துவமனைகளிலும் கிடைக்கிறது. உங்கள் ஊரிலேயே இந்த சிகிச்சையை முதலில் செய்து கொள்வது அவசியம்.
  • முக்கிய எச்சரிக்கை: மாரடைப்பு ஏற்பட்டவருக்கு எந்த சிகிச்சையும் அளிக்காமல், ஆஞ்சியோ வசதியுள்ள பெரிய நகரங்களுக்குக் கொண்டு செல்வதில் ஏற்படும் தாமதம், வழியில் பல உயிர்களைப் பறிக்கிறது.
• மேல் சிகிச்சை: த்ராம்போலைசிஸ் சிகிச்சை மூலம் ரத்த ஓட்டம் மீட்டெடுக்கப்பட்ட பிறகு, கேத் லேப் வசதியுள்ள மருத்துவமனைக்கு மாற்றப்பட்டு, ஆஞ்சியோ செய்யப்பட்டு, தேவைப்பட்டால் ஸ்டென்ட் பொருத்தப்படலாம் அல்லது பைபாஸ் அறுவை சிகிச்சைக்கு பரிந்துரைக்கப்படலாம்.

உயிரைக் காக்கும் வேகம்!

ஆஞ்சியோபிளாஸ்டியோ அல்லது த்ராம்போலைசிஸோ – எந்த சிகிச்சை முறை என்றாலும், எவ்வளவு விரைவாகச் செய்யப்படுகிறதோ, அவ்வளவு சிறப்பான வெற்றி கிடைக்கும். உயிர் பிழைக்கும் வாய்ப்பும் அதிகரிக்கும்.

• ஒரு மணிநேரத்திற்குள் (முதல் மணிநேரம்): மாரடைப்பு ஏற்பட்ட ஒரு மணிநேரத்திற்குள் சிகிச்சை அளிப்பது மிகச் சிறந்தது.
• அதிகபட்சம் மூன்று மணிநேரத்திற்குள்: அதிகபட்சம் மூன்று மணிநேரத்திற்குள் ரத்தக் கட்டியைக் கரைக்கும் சிகிச்சை (THROMBOLYSIS) அல்லது ஆஞ்சியோபிளாஸ்டி செய்யப்பட வேண்டும்.

முடிவுரை:

மாரடைப்பு ஏற்படும் தருணத்தில், நீண்ட தூரத்தில் இருக்கும் பெரிய மருத்துவமனைகளை அடைவதற்கு முன், உங்கள் வசிக்கும் பகுதியிலேயே ரத்தக் கட்டியைக் கரைக்கும் சிகிச்சை அளிக்கும் அரசு அல்லது தனியார் மருத்துவமனைகளைப் பயன்படுத்துவது அவசியம். ஆஞ்சியோ வசதியுள்ள கேத் லேப் இருக்கும் மருத்துவக் கல்லூரிகள் மற்றும் மருத்துவமனைகள் நிறைந்த நகரங்களில் வசிப்பவர்கள் நேரடியாக ஆஞ்சியோ வசதியைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

“தாமதம் உயிரைக் கொல்லும்! விரைவில் சிகிச்சை அளிப்பது இதயத்தின் தசைகளை உயிர்ப்பிக்கும்… உயிரை மீட்கும் செயலாகும்.”

(டாக்டர். அ.ப. ஃபரூக் அப்துல்லா அவர்களின் தகவல்கள் பொது அறிவிற்கானது. தனிப்பட்ட மருத்துவ ஆலோசனைக்கு உங்கள் மருத்துவரை அணுகவும்.)