இ-கழிவுச் சண்டை: கோர்ட் வாசலில் நிற்கும் மின்னணு நிறுவனங்கள்!
இந்தியா, மின்னணு மற்றும் மின்சாரக் கழிவுகளை (E-Waste) முறையாகக் கையாள்வதில் ஒரு பெரும் சவாலைச் சந்தித்து வருகிறது. இந்நிலையில், மத்திய அரசு அமல்படுத்திய புதிய, கடுமையான மறுசுழற்சி விதிகள் (E-Waste Recycling Rules), உலகளாவிய முன்னணி மின்னணு நிறுவனங்களை சட்டப் போராட்டத்திற்குத் தள்ளியுள்ளது.
இந்தச் சண்டையின் மையப்புள்ளி, சூழலியல் பாதுகாப்பா அல்லது வணிகச் செலவுச் சுமையா என்பதுதான்.
🚨 மோதலுக்குக் காரணம் என்ன? புதிய விதிகள் சொல்வது என்ன?
மத்திய சுற்றுச்சூழல் அமைச்சகம் கடந்த 2022ஆம் ஆண்டில் மின்னணுக் கழிவு மேலாண்மை விதிகள் 2022 (E-Waste Management Rules, 2022)-ஐ வெளியிட்டது. சமீபத்தில், இந்த விதிகளைச் செயல்படுத்துவதில் அரசு தீவிரமடைந்தது. இந்த விதிகள் நிறுவனங்கள் மறுசுழற்சி செய்ய வேண்டிய பொறுப்பை (Extended Producer Responsibility – EPR) கடுமையாக்கியது.

நிறுவனங்களை உலுக்கிய இரண்டு முக்கிய விதிகள்:
- கட்டாய இலக்கு (Mandatory Target): மின்னணு நிறுவனங்கள் தங்கள் உற்பத்தியில் ஒரு குறிப்பிட்ட சதவீதத்தை (உதாரணமாக, மார்ச் 2026க்குள் 80% வரை) மறுசுழற்சி செய்ய வேண்டும் என இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டது.
- நிலையான குறைந்தபட்ச விலை (Fixed Minimum Price): அங்கீகரிக்கப்பட்ட மறுசுழற்சி நிறுவனங்களுக்கு (Authorized Recyclers), உற்பத்தியாளர்கள் கிலோவுக்கு குறைந்தபட்சம் ₹22 (நுகர்வோர் மின்னணு சாதனங்களுக்கு) என்ற நிலையான விலையைக் கட்டாயம் செலுத்த வேண்டும் என்று மத்திய அரசு விதித்தது.
இந்த இரண்டு விதிகளுக்கு எதிராகவே சாம்சங் (Samsung), எல்ஜி (LG), டைகின் (Daikin), கேரியர் (Carrier), ஹாவெல்ஸ் (Havells) போன்ற பல முன்னணி நிறுவனங்கள் நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடுத்துள்ளன.
💼 நிறுவனங்களின் வாதம்: செலவுச் சுமை மற்றும் சாத்தியமற்ற இலக்குகள்
மின்னணு நிறுவனங்களின் பிரதான வாதங்கள் நிதிச் சுமையின் அடிப்படையிலும், செயல்பாட்டுச் சவால்கள் அடிப்படையிலும் அமைந்துள்ளன:
- செலவு பன்மடங்கு அதிகரிப்பு: முன்பு கிலோவுக்குச் சந்தை விலையில் பேரம் பேசி வந்த நிலையில், இப்போது அரசு நிர்ணயித்த ₹22 என்ற கட்டணம், பழைய விலையைவிட 3 முதல் 15 மடங்கு வரை அதிகம் என்று நிறுவனங்கள் கூறுகின்றன. இது செயல்பாட்டுச் செலவை பன்மடங்கு அதிகரித்து, நிதிச் சுமையைத் தரக்குறைவாகப் பாதிக்கிறது.
- சவாலான இலக்குகள்: இந்தியாவின் மூன்றாம் நிலை நகரங்கள் மற்றும் கிராமப்புறங்களில் அங்கீகரிக்கப்பட்ட மறுசுழற்சி நிறுவனங்களின் எண்ணிக்கை குறைவாக இருக்கும்போது, 80% மறுசுழற்சி இலக்கை அடைவது நடைமுறைக்குச் சாத்தியமற்றது.
- சந்தையில் அரசின் தலையீடு: உற்பத்தியாளர்களுக்கும் மறுசுழற்சி நிறுவனங்களுக்கும் இடையேயான ஒப்பந்தங்களில் அரசு நிலையான விலையை நிர்ணயிப்பது, சட்ட விரோதமானது (Unconstitutional) என்றும், அரசின் அதிகார வரம்பை மீறிய செயல் என்றும் நிறுவனங்கள் வாதிடுகின்றன.
♻️ அரசின் வாதம்: ஒழுங்குமுறை மற்றும் கனிமப் பாதுகாப்பு
மின்னணுக் கழிவுகள் முறையாக அகற்றப்படுவதை உறுதி செய்வதற்காகவும், சுற்றுச்சூழலைக் காப்பதற்காகவுமே இந்த விதிகள் அவசியம் என்று இந்திய அரசு நீதிமன்றத்தில் உறுதியாக வாதிடுகிறது:
- முறைப்படுத்தல் (Formalization): தற்போது 90%க்கும் அதிகமான மின்னணுக் கழிவுகளைச் சட்டவிரோத மற்றும் அமைப்புசாரா துறையினரே (Informal Sector) கையாள்கின்றனர். அங்கு எந்தவிதப் பாதுகாப்பு உபகரணங்களும் இல்லாமல், சுற்றுச்சூழலுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் வகையில் அவை பிரிக்கப்படுகின்றன. நிலையான கட்டணம் நிர்ணயிப்பது, அங்கீகரிக்கப்பட்ட மறுசுழற்சி நிறுவனங்களை ஊக்குவிப்பதன் மூலம், இந்தத் துறையை முறைப்படுத்த உதவும்.
- கனிமப் பாதுகாப்பு: மின்னணுக் கழிவுகளில் உள்ள அரிய மற்றும் முக்கியமான கனிமங்களை (Critical Minerals – Lithium, Cobalt, Nickel) முறையாக மீட்டெடுக்க வேண்டியது இந்தியாவின் எதிர்கால மின்சார வாகன மற்றும் தூய்மை எரிசக்தி இலக்குகளுக்கு மிக அவசியம்.
- பொறுப்புக் கொள்கை: “மாசுபடுத்துபவரே கட்டணம் செலுத்த வேண்டும்” (Polluter Pays Principle) என்ற தத்துவத்தின் அடிப்படையில், உற்பத்தியாளர்களின் பொறுப்பை உறுதி செய்யவே இந்த விதிகள் கொண்டுவரப்பட்டன.
🌍 இந்த வழக்கின் முக்கியத்துவம்
இந்த நீதிமன்றத் தீர்ப்பு, இந்தியாவின் சுற்றுச்சூழல் கொள்கைக்கும், வணிகச் செலவுக் கட்டமைப்புக்கும் இடையேயான சமநிலையைத் தீர்மானிக்கும்.
- பொருளாதார விளைவுகள்: அரசு வெற்றி பெற்றால், மின்னணு சாதனங்களின் உற்பத்திச் செலவு உயர்ந்து, அதன் சுமை இறுதியில் நுகர்வோரின் தலையிலேயே விழும் அபாயம் உள்ளது.
- சுற்றுச்சூழல் வெற்றி: மறுபுறம், இந்தச் சட்டங்கள் நிலைத்தால், இந்தியாவின் மின்னணுக் கழிவு மேலாண்மை முறைப்படுத்தப்பட்டு, சுற்றுச்சூழல் மாசுபாடு குறைய வாய்ப்புள்ளது.
- சந்தையின் எதிர்காலம்: அரசு இந்த விதிகளை தளர்த்தினால், மின்னணு ஜாம்பவான்கள் வெற்றி பெற்றாலும், அமைப்புசாரா துறையினரால் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்பு தொடர்ந்து நீடிக்கும் அபாயம் உள்ளது.
இந்த வழக்கு, சுற்றுச்சூழலைப் பாதுகாப்பதற்கான அரசின் உறுதிக்கும், அதிக லாபம் ஈட்டுவதற்கான நிறுவனங்களின் முயற்சிக்கும் இடையே உள்ள போராட்டத்தைக் காட்டுகிறது. இந்தச் சண்டையின் விளைவு, இந்தியாவின் ‘தூய்மையான ஆற்றல் மாற்றத்தின்’ (Clean Energy Transition) எதிர்காலத்தை வடிவமைக்கலாம்.
அனாமிகா


