⚖️சட்டமன்ற மசோதாக்கள் தாமதம்: கவர்னருக்கு சுப்ரீம் கோர்ட் செக்!

மாநில சட்டமன்றங்களால் நிறைவேற்றப்படும் மசோதாக்களுக்கு கவர்னர் ஒப்புதல் அளிக்காமல் காலவரையின்றித் தாமதப்படுத்துவது அரசியல்சட்டத்தின் கூட்டாட்சி தத்துவத்திற்கு எதிரானது என்று சுப்ரீம் கோர்ட் இன்று அதிரடியாகத் தீர்ப்பளித்துள்ளது. கவர்னர்களின் அதிகாரங்கள் குறித்த தேசிய அளவில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வழக்கில் தலைமை நீதிபதி தலைமையிலான அரசியல் சாசன அமர்வு இந்தத் தீர்ப்பை வழங்கியுள்ளது. 

🏛️ வழக்கு மற்றும் விசாரணைப் பின்னணி

மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்கும் விவகாரத்தில் மாநில கவர்னர்களுக்கு உள்ள அதிகாரங்கள் குறித்து இந்திய குடியரசுத் தலைவர் திரௌபதி முர்மு அவர்கள் எழுப்பிய 14 கேள்விகள் தொடர்பாக சுப்ரீம் கோர்ட்டில் வழக்கு தொடரப்பட்டது. தலைமை நீதிபதி பி.ஆர். கவாய் தலைமையிலான ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அரசியல் சாசன அமர்வு இந்த வழக்கை விசாரித்தது. இந்த விசாரணையின்போது, தமிழ்நாடு உள்ளிட்ட பல்வேறு மாநில அரசுகள் தங்கள் வாதங்களை எடுத்துரைத்தன, மத்திய அரசும் தனது தரப்பு வாதங்களை முன்வைத்தது. விரிவான விசாரணைக்குப் பிறகு இன்று தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டுள்ளது.

🛑 கவர்னரின் அதிகாரங்கள் குறித்த சுப்ரீம் கோர்ட்டின் முக்கியத் தீர்ப்புகள்

சுப்ரீம் கோர்ட் தனது தீர்ப்பில், கவர்னரின் அதிகாரங்கள் மற்றும் பொறுப்புகளை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் வரம்புகளுக்கு உட்படுத்தி, பல முக்கிய அம்சங்களைத் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது:

1. கவர்னருக்கான மூன்று அரசியலமைப்பு விருப்பங்கள்

சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட ஒரு மசோதாவைப் பொறுத்தவரை, கவர்னருக்கு மூன்று அரசியலமைப்பு ரீதியான விருப்பங்கள் (Options) மட்டுமே உள்ளன:

• ஒப்புதல் அளித்தல் (Assent): மசோதாவுக்கு ஒப்புதல் அளித்துச் சட்டமாக்குவது.

• ஜனாதிபதிக்கு ஒதுக்குதல் (Reserved for President): மசோதாவை ஜனாதிபதியின் பரிசீலனைக்காக ஒதுக்குவது.

• சட்டமன்றத்திற்குத் திருப்பி அனுப்புதல் (Return to Legislature): மசோதாவை நிறுத்தி வைத்து, மறுபரிசீலனைக்காக சட்டமன்றத்திற்குத் திருப்பி அனுப்புவது.

2. காலவரையற்ற தாமதத்தின் மீதான தடை

கவர்னர் தனது விருப்பங்களைப் (மூன்று விருப்பங்கள்) பயன்படுத்துவதில் விருப்புரிமையைப் பயன்படுத்தினாலும், அந்த விருப்புரிமை காலவரையற்றதாக இருக்க முடியாது:

• நீதிமன்றத்தின் தலையீடு: கடமைகளை நிறைவேற்றுவது பொதுவாக நீதி மறுஆய்வுக்கு உட்பட்டது அல்ல. நீதிமன்றம் மசோதாவின் தகுதிகளில் (merits) நுழைய முடியாது.

• நீடித்த தாமதம்: ஆனால், ஒப்புதல் அளிப்பதில் நீடித்த, விவரிக்கப்படாத அல்லது காலவரையற்ற தாமதம் ஏற்பட்டால், நீதிமன்றம் தலையிட்டு கவர்னரின் வரையறுக்கப்பட்ட விருப்புரிமையைச் செயல்படுத்துமாறு வழிகாட்ட முடியும். ஜனாதிபதிக்கும் இதுவே பொருந்தும்.

3. நீதித்துறை மறுஆய்வும் காலக்கெடுவும்

• நீதித்துறை மறுஆய்வு: கவர்னர் நீண்டகாலமாகச் செயல்படாமல் இருக்கும் நிலையில், நீதித்துறை மறுஆய்வுக்கு முழுமையான தடை இருந்தாலும், அரசியல்சட்ட நீதிமன்றம் (சுப்ரீம் கோர்ட்) அதைப் பயன்படுத்தலாம்.

• காலக்கெடு: கவர்னர் அல்லது ஜனாதிபதிக்கான காலக்கெடுவை நீதித்துறை ரீதியாக நிர்ணயிப்பது பொருத்தமற்றது என்று சுப்ரீம் கோர்ட் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது.

4. ஒப்புதல் மறுப்பு மற்றும் மாற்ற இயலாமை

• கருதப்பட்ட ஒப்புதல் இல்லை: மசோதாவுக்கு கவர்னர் ஒப்புதல் அளிக்கவில்லை என்றால், அது கருதப்பட்ட ஒப்புதலாக (deemed assent) ஏற்றுக்கொள்ளப்படாது. அதற்கு இடம் இல்லை.

• மாற்ற இயலாமை: கவர்னரின் ஒப்புதலை நீதிமன்றத்தால் மாற்ற முடியாது (The Governor’s approval cannot be substituted by the court). அதாவது, நீதிமன்றம் நேரடியாக ஒரு மசோதாவைச் சட்டமாக அறிவிக்க முடியாது.

5. ஜனாதிபதி மற்றும் அதிகார வரம்புகள்

• அதிகார மாற்றம் இல்லை: கவர்னர் மற்றும் ஜனாதிபதியின் அதிகாரங்களை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 142 ஐப் (சுப்ரீம் கோர்ட்டின் சிறப்பு அதிகாரம்) பயன்படுத்தி மாற்ற முடியாது.

• ஆலோசனை: கவர்னர் ஒரு மசோதாவை ஜனாதிபதிக்கு ஒதுக்கும் ஒவ்வொரு முறையும், ஜனாதிபதி பிரிவு 143-ன் கீழ் (சுப்ரீம் கோர்ட்டின் ஆலோசனை கேட்கும் அதிகாரம்) ஆலோசனை கேட்கத் தேவையில்லை.

6. அதிகார வரம்பு

மசோதாவின் கட்டத்தில் ஜனாதிபதி மற்றும் கவர்னரின் முடிவு நியாயப்படுத்தப்படாது (cannot be justified). அதாவது, அவர்கள் தங்கள் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் மசோதாவை நிறுத்தி வைக்கவோ அல்லது ஒதுக்கி வைக்கவோ கூடாது.

🏛️ கூட்டாட்சி தத்துவத்தின் வெற்றி

சுப்ரீம் கோர்ட்டின் இந்தத் தீர்ப்பு, மாநிலச் சட்டமன்றங்களின் இறையாண்மை மற்றும் கூட்டாட்சி தத்துவம் (Federalism) ஆகியவற்றிற்கு ஒரு முக்கியமான அங்கீகாரத்தைக் கொடுத்துள்ளது. கவர்னரின் தாமதப்படுத்தும் அதிகாரம் வரையறுக்கப்பட்டதல்ல; அது அரசியல்சட்டத்தின்படி செயல்பட வேண்டிய கடமை என்பதை இத்தீர்ப்பு உறுதிப்படுத்தியுள்ளது. இது, மாநில அரசுகளின் கொள்கை முடிவுகளை கவர்னர் அலுவலகம் முடக்குவதைத் தடுக்கும் ஒரு முக்கியமான திருப்புமுனையாகும்.

தென்காசி தேவா