உலக வங்கி அறிக்கையும் இந்தியாவின் வறுமை ஒழிப்புப் பயணமும்!

சமீபத்தில் உலக வங்கி வெளியிட்ட இந்தியாவின் ஏழ்மை நிலை குறித்த புள்ளிவிவரங்கள், நாட்டின் பொருளாதாரப் பயணத்தில் ஒரு நம்பிக்கைக்குரிய அத்தியாயத்தை முன் வைக்கின்றன. கடந்த ஒரு பத்தாண்டுக் காலத்தில் இந்தியாவில் தீவிர வறுமை கணிசமாகக் குறைந்துள்ளதாக இந்த அறிக்கை சுட்டிக்காட்டுகிறது. இது இந்திய அரசு மேற்கொண்டு வரும் வளர்ச்சி மற்றும் நலத்திட்டங்களின் விளைவாக இருக்கலாம் என்பதையும், அதே வேளையில், இன்னும் கடக்க வேண்டிய தூரம் அதிகம் என்பதையும் உணர்த்துகிறது.

புள்ளிவிவரங்கள் சொல்வது என்ன?

உலக வங்கி வெளியிட்ட தகவல்களின்படி, 2011-12 ஆம் ஆண்டில் 27.1% ஆக இருந்த இந்தியாவின் தீவிர வறுமை நிலை, 2022-23 ஆம் ஆண்டில் சுமார் 5.3% ஆகக் குறைந்துள்ளது. அதாவது, 11 ஆண்டுகளில் சுமார் 269 மில்லியன் மக்கள் (சுமார் 26.9 கோடி பேர்) தீவிர வறுமையிலிருந்து மீண்டு வந்துள்ளனர். இது சர்வதேச அளவில் நிர்ணயிக்கப்பட்ட ஒரு நாளைக்கு 3 டாலருக்கும் குறைவான வருமானம் என்ற வறுமைக் கோட்டின் அடிப்படையில் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.

குறிப்பாக, கிராமப்புற வறுமை 18.4% இலிருந்து 2.8% ஆகவும், நகர்ப்புற வறுமை 10.7% இலிருந்து 1.1% ஆகவும் குறைந்துள்ளதாக இந்த அறிக்கை சுட்டிக்காட்டுகிறது. இது கிராமப்புற மற்றும் நகர்ப்புறங்களுக்கு இடையேயான வறுமை இடைவெளியும் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் குறைந்துள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது. இந்தியாவின் அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட மாநிலங்களான உத்தரப் பிரதேசம், மகாராஷ்டிரா, பீகார், மேற்கு வங்கம் மற்றும் மத்தியப் பிரதேசம் ஆகியவை வறுமை ஒழிப்பில் பெரும் பங்காற்றியுள்ளதாகவும் அறிக்கை குறிப்பிடுகிறது.

இந்த முன்னேற்றத்திற்கான காரணங்கள்:

இந்தச் சாதனைகள் ஒரே நாளில் ஏற்பட்டவையல்ல. பல ஆண்டுகளாக இந்திய அரசு செயல்படுத்தி வரும் பல்வேறு நலத்திட்டங்களும், பொருளாதார சீர்திருத்தங்களும் இந்த முன்னேற்றத்திற்குக் காரணமாக இருக்கலாம்.

• உணவு மானியங்கள் மற்றும் இலவச உணவுத் திட்டங்கள்: பிரதம மந்திரி கரீப் கல்யாண் அன்ன யோஜனா (PMGKAY) போன்ற திட்டங்கள், கோடிக்கணக்கான மக்களுக்கு உணவுப் பாதுகாப்பை உறுதி செய்து, தீவிர பசியின்மையைக் குறைக்க உதவியுள்ளன.
• சுகாதாரம் மற்றும் கல்விக்கான அணுகல்: சுகாதார சேவைகள் மற்றும் கல்விக்கான வாய்ப்புகள் மேம்பட்டது, மனித மூலதனத்தை வலுப்படுத்தி, வறுமையின் பிடியில் இருந்து வெளியேற வழி வகுத்துள்ளது.
• வேலைவாய்ப்பு உருவாக்கம்: மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உறுதித் திட்டம் (MGNREGA) போன்ற திட்டங்கள் கிராமப்புறங்களில் வேலைவாய்ப்பை உருவாக்கி, நிலையான வருமானத்திற்கு வழிவகுத்தன.
• நிதிச் சேவைகளை அணுகுதல் (Financial Inclusion): ஜன்தன் யோஜனா போன்ற திட்டங்கள் மூலம் வங்கிச் சேவைகள் ஏழை மக்களைச் சென்றடைந்தன. இது சேமிப்பு மற்றும் கடன் வசதிகளை எளிதாக்கி, சுயதொழில் மற்றும் வாழ்வாதார வாய்ப்புகளை மேம்படுத்தியது.
• அடிப்படை வசதிகளின் மேம்பாடு: தூய குடிநீர், கழிப்பறை வசதிகள், மின்சாரம் போன்ற அடிப்படை வசதிகள் மேம்பட்டது, மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்தி, மறைமுகமாக வறுமையைக் குறைத்தது.

சாதனைகளுக்கு அப்பால் உள்ள சவால்கள்:

உலக வங்கி அறிக்கையின் புள்ளிவிவரங்கள் நம்பிக்கையை அளித்தாலும், நாம் இன்னும் கடக்க வேண்டிய தூரம் அதிகம் என்பதை மறுக்க முடியாது.

• வருமான ஏற்றத்தாழ்வு: வறுமை விகிதம் குறைந்தாலும், நாட்டின் வருமான ஏற்றத்தாழ்வு தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது. ஒரு சிலரின் கைகளில் செல்வம் குவிவதும், பெரும்பாலான மக்கள் குறைந்த வருமானத்திலேயே வாழ்வதும் ஒரு பெரிய சவாலாக உள்ளது.
• பணவீக்கம்: உணவுப் பொருட்கள் மற்றும் அத்தியாவசியப் பொருட்களின் விலை உயர்வு, குறைந்த வருவாய் பிரிவினரின் வாழ்க்கைத் தரத்தை நேரடியாகப் பாதிக்கிறது.
• வேலைவாய்ப்பின்மை: போதிய தரமான வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்குவது இன்னும் ஒரு பெரும் சவாலாகவே உள்ளது. இது இளைஞர்களிடையே விரக்தியை ஏற்படுத்துகிறது.
• மறுவரையறை செய்யப்பட்ட வறுமைக் கோடு: உலக வங்கி தனது வறுமைக் கோட்டை ஒரு நாளைக்கு 2.15 டாலரில் இருந்து 3 டாலராக உயர்த்தியுள்ளது. இதன் மூலம் வறுமை குறைக்கப்பட்டதாகக் காட்டப்பட்டாலும், மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கையின் யதார்த்தமான செலவுகள் இன்னும் அதிகமாகவே உள்ளன.
• பல பரிமாண வறுமை: வெறும் வருமானத்தின் அடிப்படையில் மட்டுமல்லாமல், கல்வி, சுகாதாரம், ஊட்டச்சத்து, தூய நீர் போன்ற பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடுகளின்படி இன்னும் பல்லாயிரக்கணக்கானோர் வறுமையில் வாடுகின்றனர்.
• 

முன்னோக்கிய பாதை:

இந்தியாவின் வறுமை ஒழிப்புப் பயணம் பாராட்டத்தக்கது. ஆனால், இந்த வேகத்தைத் தக்க வைத்துக் கொள்வதற்கும், அனைத்து தரப்பு மக்களும் பலன் பெறுவதற்கும் தொடர் முயற்சிகள் தேவை.

• சமமான வளர்ச்சி: பொருளாதார வளர்ச்சி அனைவருக்கும் சமமாகப் பரவுவதை உறுதி செய்ய வேண்டும். பெரிய நிறுவனங்களுக்கு இணையாக சிறு, குறு மற்றும் நடுத்தரத் தொழில்களை (MSME) ஊக்குவித்து, கிராமப்புற பொருளாதாரத்தை வலுப்படுத்த வேண்டும்.
• திறன் மேம்பாடு: மாறிவரும் சந்தைக்கு ஏற்ற வகையில் இளைஞர்களின் திறன் மேம்பாட்டில் முதலீடு செய்ய வேண்டும். இது தரமான வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்க உதவும்.
• சமூகப் பாதுகாப்பு: பாதிக்கப்படக்கூடிய பிரிவினருக்கான சமூகப் பாதுகாப்பு திட்டங்களை வலுப்படுத்த வேண்டும்.
• தரவு வெளிப்படைத்தன்மை: வறுமை குறித்த நம்பகமான மற்றும் சமீபத்திய தரவுகளைத் தொடர்ந்து வெளியிடுவதன் மூலம், சரியான கொள்கை முடிவுகளை எடுக்க முடியும்.

உலக வங்கியின் சமீபத்திய அறிக்கை, இந்தியாவின் வறுமை ஒழிப்பு முயற்சிகளுக்கு ஒரு சான்றாக அமைகிறது. இது ஒரு சாதனை என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால், இந்த வெற்றியை ஒரு தூண்டுதலாகக் கொண்டு, அனைவருக்கும் சமமான, நிலையான மற்றும் செழிப்பான இந்தியாவை உருவாக்க நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து உழைக்க வேண்டும். ஏழ்மையற்ற ஒரு சமுதாயமே உண்மையிலேயே வளர்ந்த சமுதாயமாகும்.

தச்சை குமார்